Dear Boss

เรื่อง ดวงหทัย ศรัทธาทิพย์
บอสคะ

    เมื่อ 6 ปีก่อนในร้านอาหารญี่ปุ่น ซอยทองหล่อ เราเจอกันครั้งแรก  บอส พระเอกหนุ่มลูกครึ่ง  หล่อขั้นเทพ ฝีมือการแสดงจัดจ้าน  มีชีวิตส่วนตัวที่ลึกลับเลือกรับงานยิ่งกว่าคัดสรรเพชรไปประดับยอดมงกุฎ  และกำลังจะก้าวไปเป็นผู้จัดละครเลือดใหม่ป้ายแดง

   กับ...ฉัน  นักแสดงสาว สวย  เซื้ยว  ซน  โสด ผู้เผอิญหิวปลาดิบและวิ่งตามหาพี่สาวมือเขียนบทละครทีวีระดับพระกาฬ   ที่นัดมาคุยเรื่องงานกับบอส
   ฉันกะแค่กินปลาดิบแกล้มวิวทิวทัศน์หล่อ ๆ

แต่ต้องอึ้ง  สะบัดหัว ถอยไป 2-3 ก้าว แล้วมองบอสใหม่
   ปราดเปรื่องเกินคาดอ่ะค่ะ  มีหัวจิตหัวใจ ลึกซึ้ง  คมกล้า มีมุมมอง  มีรสนิยมเฉพาะตัว  กล้าได้กล้าเสีย กล้าแลก  กล้าคุย  บ้าบิ่น ทระนง
โอ้...พระเจ้า  ผู้ชายคนนี้นิสัยเหมือนฉันจนขนลุก

  ดาวสองดวงนี้โคจรอยู่ในระบบสุริยะจักรวาลได้ยังไงเป็นเวลาสิบ ๆ ปี  โดยไม่เคยเจอกัน
จากนั้นเราก็ได้มาโคจรมาเจอกันเป็นระยะๆ ตามความจำเป็นเรื่องงงานกับพี่สาวฉัน

ระหว่างเรา... ความลึกลับก็ค่อยๆคลี่คลาย  เปิดเผย เป็นกันเอง  ให้แก่กันและกัน รับรู้ ดูชม  โดยไม่รู้ัตัว

จนวันหนึ่ง ขณะที่ฉันและพี่สาว  รีบเร่งไปประชุมเรื่องงานละครอนุรักษ์ผืนป่ากับชายฉกรรจ์ที่แวดล้อมอยู่วงในของชีวิตช่วงนั้น
อยู่ ๆ รถที่ขับมาดี ๆ ก็เสีย  ดับจอดแหง็ก  ความร้อนพรุ่งปรี๊ด  ควันโขมงท่ามกลางจราจรแออัดยามเย็น  บนถนนเกษตร-นวมินทร์
ท่ามกลางสายตาผู้ขับขี่สัญจรที่บ้างกังขา เวทนา  อยากช่วยแต่ไม่กล้า  เฉยเมย ธุระไม่ใช่

     พี่โชว์เฟอร์แท็คซี่ท่านหนึ่งไขกระจกโยนเชื่อกพลาสติกให้สองสาวหนึ่งขด   ตะโกนขอโทษต้องรีบไปส่งรถ
สองสาวโทร.ไปบอกชายฉกรรจ์ที่แวดล้อมอยู่ในวงชีวิต
เขาบอกว่า รออยู่นะ กำลังกินข้าวกัน  จะให้ทำยังไงก็บอก
เอ่อ... คือ  ต้องบอกด้วยหรอ อย่าเลย เกรงใจจนปากชา  หน้าขึ้นผื่น

ทันใดนั้น  มือถือของพี่สาวฉันก็ดังขึ้นดุจปาฎิหาริย์  ...เป็นบอส
เพียงอึดใจ  บอสก็มาถึงจุดเกิดเหตุพร้อมเพื่อนและทีมช่าง
เฮ้อ  ล้อหล่อ ประโลมใจ พระเอ๊ก  พระเอก
แม้ไม่ใช่ผู้หญิงไวไฟ  แต่ก็แอบแลกใจกับเขาไปแล้ว

จากนั้นไม่นาน   พี่สาวเจ้าโปรเจ็คของฉันก็จะคิดทำรายการห่วงใยโลกแบบแนวๆให้คนดูตระหนัก  ตื่นตัว ไม่ตื่นตูม แต่มีรอยยิ้ม

พี่สาวฉันถามบอสว่า  สนใจจะเป็นพิธีกรไหม  แต่ต้องมีภาคสนามไปตามที่ที่เกิดภัยพิบัติ  คลื่นยักษ์ น้ำท่วม ดินถล่ม  อาจต้องลำบาก  คลุกฝุ่น  ตากแดดหัวแดง  นอนกลางดิน  กินกลางทราย

โดยยังไม่ได้พูดถึงค่าเหนื่อย  ค่าทุเรศสังขาร
บอสตอบว่า...  เอาไง  เอากัน
แม้รายการดังกล่าวจะต้องอาเพศ  ไม่ได้เกิดขึ้นดังใจหวัง

แต่..พระเจ้าคะ...  เราจะเมินเฉยปล่อยให้ผู้ชายคนนี้เดินลอยออกไปจากชีวิตเราเหรอคะ..  จริงหรอ...  จริงเง๋อ
... ไม่มีทาง...


บอสคะ รักบอสนะคะ


ทันใดนั้นบอสก็ปั้นละครซิททูเอชั่น-คอมมิดี้-ซีรี่ส์  ขึ้นมาเรื่องหนึ่ง  เป็นเรื่องระหว่างผู้ชายและผู้หญิง  ที่แสนเข้มข้น  สนุกสนาน มัน ฮา มีรสชาด  ทั้งขมชื่นปวดร้าว  ทะเล้น ตลกโปกฮา  ลุ้นระทึกและหวานหวามลึกเข้าไปถึงในทรวง  นำเสนอด้วยกลยุทธ์แปลกใหม่ ไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อนในท้องตลาดละครไทย

คนเขียนบทก็ใช่อื่นไกล ... อะแฮ่ม  พี่สาวสุดเลิฟของฉันนั่นเอง

"พี่ครับ  จะมาขออนุญาตเชิญตัวน้องของพี่ไปร่วมงานนะครับ"  บอสเข้าตามตรอกออกตามประตู  เป็นทางการอย่างมีนัยสำคัญ

"น้องคนไหน"  พี่สาวฉันถามหยิ่งๆ เพราะมีน้องเป็นซุปเปอร์สตาร์ถึงสามคน

"คนที่สวยที่สุด  แก่นแก้ว ก๋ากั่น ครั้บ"  แน่นอน ฉันต้องสวยสุด  เพราะอีกสองคนไม่ใช่ผู้หญิง

"ลองคุยดูสิ  คนสวยเค้าชอบแสดงมาก  คงหลอกล่อไม่ยาก  แต่เขาไม่ธรรมดานะ  มาสาย..กลับก่อน..ค่าตอนแพง หนักไม่เอา เบาไม่สู้ บู๊ไม่เป็น  สลิง-เอฟเฟ็ค-เด็ก-สัตว์ ไม่ร่วมงาน"

"ไม่มีปัญหาครับ  แต่ไม่ใช่ให้แสดงอย่างเดียว  รบกวน..เรียนเชิญ..กำกับด้วย "

" กำกับ"  พี่สาวฉันเสียงสูงมากระดับเฮดโทน  (head tone)   "ไม่มีทาง  เขาเกลียดควาามลำบาก  เกลียดปะทะกับผู้คน  ไม่ทนความร้อน ไม่อดนอน  เขาสูงศักดิ์  คุณหญิงคุณนาย ไม่ห่างไกลหมาพุดเดิ้ล"

"ผมจะพยายามทุกอย่าง  ดูแลสุดความสามารถ  ให้ลำบากน้อยที่สุด  ขอให้เชื่อใจ ไว้ใจ"

"บอสคะ.. คุณต้องการจะพูดว่า...คุณจะให้ความสุขฉันทุกอย่างใช่มั้ยคะ"

คุณกล้้า...มาขนาดนี้  ฉันหรอ..จะปอดแหก ไม่ป๊อดแน่  คนอย่างเรา

และละครที่สนุกสนาน  เมามันส์ คันหัวใจ...ของ  "เรา" ก็เริ่มออกอากาศตอนแรก

วันวาเลนไทน์

...และในทุก ๆ วันเสาร์  บ่ายโมง สี่สิบห้า  ที่สถานีโทรทัศน์ช่อง 3

บอสจะปรากฎขึ้นในบทบาทพระเอกเพลย์บอย  เจ้้าเสน่ห์  จอมยียวนป่วน หัวใจสาว  ปะทะกับนางเอก  น้องนุ่น  ศิรพันธ์  พิธีกร  นักเขียนสาวแกร่ง  ปากกล้าชอบด่าผู้ชาย  ที่ทำลายผู้หญิง

...แค่คิดก็มันแล้ว...

บอสคะ  ขอบคุณที่คุณเปิดบริสุทธิ์งานผู้กำกับของฉัน

ขอบคุณ  ที่ดูแล เอาใจ ห่วงใย
ขอบคุณที่...หล่อมั่ก....มากกกกก

ขอบคุณค่ะบอส...   แอนดริว  เกร้กสัน... จุ๊กกรู๊...  ยิปปี้... จ๊าก*

                                                                                                                                              คัดมาจากหนังสือ Seventeen April 2009



Dear Boss


By Duanghatai Satthathip
Source: Seventeen Magazine No. 77
April 2009
  
Dear Boss,
Six years ago in a Japanese restaurant in Soi Thonglor, we first met.
Boss is a half Thai-British, the most handsome, talented and live his secretive private life!  Each job he took was carefully selected like diamonds to be decorated on a crown.  He's about to become a brand-new TV drama producer.
I, a little innocent single actress, who happened to have appetite for sashimi, followed my sister (a top screenwriter) who was currently talking work with boss.
I intended to eat sashimi with a pretty good (handsome) view.
I was surprised, had to shake my head, stepped back a few steps and re-looked at boss.
Brighter than anyone can imagine, straight to the point, he knows what he wants.  He has deep, sharp thought, good taste, brave...
Oh my god he is just like me.
The two stars (me and him) have orbited the universe for years without meeting each other.   How is that possible?
After that, we met each other occasionally because boss works with my sister.
Between us, we became closer unknowingly.
One day, my sister and I had to go to a meeting about forest conservation with a few young men who were in our lives at the time.
Suddenly, our car heated up and died in the middle of Kaset-Navamin road.
Bystanders and drivers looked.  They were curious but nobody helped.  None of their businesses they thought.
A nice taxi driver lowered his window, threw a rope to us, and said sorry he was on his way to return the car.  He couldn't help.
We called the young men who were in our lives at the time and they said they were having lunch, "what would you want us to do?" they asked.
My face became numb and red like as a rash is about to break out.  Do we need to tell you what you need to do?
Without a prognostic, the cellular phone rang magically.  It was boss!
A few moments later, boss showed up with friends and a team of mechanics.
So handsome! So Pra-Ek.!
I'm normally not easy.  But this time, I already gave my heart to him.
Soon after, my multi-project sister wanted to produce a TV program about conserving/earth loving/nature.  She asked boss if he was interested in being in the show.  The job would require a lot of travelling and be physically demanding: having to go to natural disaster sites, i.e. flood, sink holes and so on.  It would be a dirty, dusty, hot, sleep in a tent kind of job.
She had not even started talking about compensation, Boss said, OK.
Unfortunately, the project did not get to air.
But god, we cannot just let him walk out of our lives?
No way!
God sent, suddenly, boss was going to make a sitcom about a woman and a man.  It would be packed with fun, pain, thrill, sweetness, every possible flavor.  It would be presented differently from the other drama.
The screenwriter is none other than my lovely sister.
"Sister, could I invite your younger sibling to be in the project?"   Boss's etiquette is second to none.
"Which sibling (I have three younger superstar siblings)?", she asked.
"The most beautiful and witty", boss said.  Of course, it's me because the other two are not girls.
My sister said, "Talk to her.  She likes acting.  She might be okay with it.  But she is not an ordinary girl.  She comes late, leaves early, expensive, hates hard work and cannot do actions, slings, effect or act with animals or children"
"No problem, I am not only going to ask her to act, but to direct", boss said.
"Directing?"  My sister's voice had a higher pitch.  "No way, she hates hard work and having interaction with people, she hates heat and she's a madam like a poodle", my sister said.
"I will try my best to not give her hard work.  Please trust me", boss warranted her.
Boss, are you trying to say that you will take good care of me for the rest of my life?
You are very brave.  If you dare me, I double dare you.
At the end, we produced a fun drama that will start on Valentines's day at 1:45PM via TV Channel 3.
Boss will be the lead actor: playboy, charming who like to break girls' hearts.  He will meet the lead actress, Noon Siripan, a working woman who hates guys like him.
I cannot imagine how fun it will be.
Dear Boss, thanks for my directorial debut.  Thanks for taking care of me and being so handsome.
Thank you Andrew Gregson.